یاد معلم
نگاه گرم
واژه دوان، جمله رسا ،قلم روان ، هیجان بيش ترازتوان،شوق‌بهڕو،چشم‌انتظار.گويم‌دارم خاطرەهاي بيشمار.خواهم‌سرايم‌نغمه‌اي‌ازذوق‌نوشته‌هايم،برقله‌ي‌صخر‌ەي‌آرزوهايم،نازك‌چون‌خيال‌كودك،سادەچون‌دل‌ديوانه،باترنم‌لحظه‌ها.باسوزعشق پروانه. رعنا همچون قامت يار،تقديم كنم به‌آموزگار.
عارفانه سروده‌ام.. بس‌زيرورونموده ام.ازبيم‌ريزبينيت ،به گمانم،زنگ‌هارازدوده‌ام.شاگردتم دوستت‌دارم، دانشت‌راستوده‌ام. نمي‌دانم؛مي‌توانم به محضرت سخن گويم ؟خواهشم را بپذيريدتابگويم.
اي ناظرنيك‌نظر،كاوشگرسمع وبصر،مفسرخيل‌خبر،تو ياوري،تورهبري‌حين‌خطر.سرزنده‌اي ،تابنده اي ، بالنده اي،مبشرهدايتي .چه بگويم تودردايره ي دانش شعاع بي نهايتي. توھستي رماني‌دگر .توغايت حكايتي .
باني‌تقديروتغيير،كارآگاه‌سيرومسير.شادي‌بخش‌جوان‌وپير.دربيان‌وقلم‌تونهفته‌هزاران‌تفسير. اي‌رمز نوشناختني.ازطبيعت‌خلاق‌تري، هرلحظه اراده‌كني دركوير يادركوهسار،حتي به روي شوره زار.چون بخواھي غنچه هاي نوتواني شكفتني.
اي كه صاحب اين نامي،تووالاترين‌مقامي .دروراي ارادتم با جسارت هست پيامي. ما بلغزيم اميدداريم تو ما رارھنمون شوي .توبلغزي بي‌معني شود معنوي.
بهرحق است ستايشم.فرموده ات نيايشم، محصول توست داده ها و پردازشم. در دست توست من اهل شرياسازشم . اين عظمت راپاس دار؛جسورانه است خواهشم.
رمز نون والقلمي،سفير علّم يعلمي فتبارك الله ؛احسن ،آيدبه چون تو آدمي .
خنده به لب نگاهم‌كن، پاي‌تخته صدايم كن. ازمن بپرس گفتني‌ها ؛ درسم بده ناگفتني .تا بيشتر شوم غني. گفته هاي گران سنگ‌گهربارت ،خاموشي دورنگاه معنا دارت،اشاره ي پراز رازبي‌كلامت. تلاشهاي بي وقفه و با دوام وبا مرامت؛ همه محركند مرا مقلدراهت باشم . من چون باشم تا تورابهتر شناسم. تو نمادي بهر تقديراي نقش لوح سپاسم.
ببارببار؛همچون‌باران دوباره دراين‌بهاران برپيكربي‌رمق‌همچون‌مني.تادگربارگلهاي نو؛ برستني .
در اين صبح سبزميثاق‌از نگاه‌گرم احساس،دسته‌گلي‌گزيده ام؛شاداب به شبنم اخلاص ،بهر يادتو چيده ام .مي خواهم تقديمت كنم.ای معلم ایده ام .
بالبخندرضايتت ،با نگاه درایتت ،به من رو كن.بفرماييد:براي افتخار من،با تفقد آن‌رابو كن. من تااين‌حدبلدبودم .سربه‌آستانت سودم.اگرھستم اگر بودم ؛ھميشه‌اين است سرودم.تونويدي براي روح ووجودم. نثارت باد خالص‌ترين درودم.
سعدالدين خسروي –بوكان -1390
Mail. Khosravi6133@ yahoo . com
نظرات شما عزیزان:
| 
